Pojmovi briga i anksioznost se često koriste kao sinonimi, iako se radi o veoma različitim psihičkim stanjima (misli se na nezdravu, patološku anksioznost, tj. na anksiozni poremećaj). Oba ih povezuje osjećaj uznemirenosti, ali ih doživljavamo kao bitno drugačije, kao što imaju i drugačiji utjecaj na naše emocionalno i psihičko zdravlje.
1. Brigu doživljavamo u glavi, a anksioznost i u tijelu.
Za razliku od brige, anksioznost je praćena i značajnijim fizičkim manifestacijama.
2. Briga je usmjerena na konkretne probleme, dok je anksioznost difuzna.
Brinemo oko toga hoćemo li stići na aerodrom na vrijeme (konkretan problem), ali smo anksiozni zbog putovanja (nejasnija, apstraktnija problematika).
3. Briga se uglavnom sastoji od misli, dok je anksioznost, pored misli, praćena i mentalnim slikama.
U slučaju brige, mi predviđamo negativan ishod nekog događaja, a takve misli je prilično jednostavno verbalno izraziti – problem je to i to, brinem radi toga i toga.
Kod anksioznosti, prisutne su i uznemirujuće mentalne slike, a one imaju mnogo veći utjecaj na naš kardiovaskularni sistem od “običnih” misli.
4. Za razliku od anksioznosti, briga nas uglavnom potiče na rješavanje problema.
Briga nas može pokrenuti na razmišljanje o strategijama za rješavanje određenih situacija, dok je anksioznost poput začaranog kruga i samo pogoršava situaciju.
5. Briga je praćena blažom emocionalnom nelagodnom, anksioznost stvara ozbiljniju emocionalnu uznemirenost.
Jednostavno rečeno, patološka anksioznost je teže, problematičnije stanje od zdrave brige.
6. Briga nastaje zbog konkretnijih i realnijih problema nego anksioznost.
Ako smo zabrinuti jer trebamo proći pored dvorišta u kojem se nalazi agresivan pas, to je briga. Ukoliko se bojimo proći pored bilo kakvog dvorišta jer mislimo da bi u njemu mogao biti pas ili smo zabrinuti kada prolazimo pored bilo kojeg psa, onda je to anksioznost, odnosno, anksiozni poremećaj.
7. Brigu je moguće kontrolirati, anksioznost veoma teško.
S obzirom na to da je briga usmjerena na konkretne situacije, već i samo razmišljanje o potencijalnim rješenjima uzroka brige, tu brigu umanjuje.
Anksioznost je apstraktnija i kompleksnija, nad njom ne samo da imamo puno manje kontrole, nego i sam pokušaj kontroliranja može pogoršati situaciju, odnosno pojačati anksioznost.
8. Briga je privremena, anksioznost nije.
Jednom kada riješimo problem koji nas muči, briga se smanjuje i nestaje. Anksioznost se može rastegnuti na duži vremenski period, gdje može doći i do promjene fokusa. Na primjer, neko vrijeme možemo biti anksiozni zbog posla, onda zbog zdravlja, pa zbog djece…
9. Briga ne utječe značajno na naš poslovni i privatni život, anksioznost utječe.
Uslijed anksioznosti možemo osjećati takvu uznemirenost, nelagodu i oslabljenu moć koncentracije, da zbog toga zaista ne budemo u mogućnosti obavljati poslovne i/ili društvene obaveze.
10. Briga je uobičajeno psihološko stanje, ali anksioznost nije.
Kada dosegne određen intenzitet i trajanje, anksioznost se smatra mentalnim poremećajem, pa je nužno liječenje.
